حرکت خطرناک پوتین در بلاروس/ اروپا باز هم قربانی می‌شود؟
تاریخ انتشار: ۲۳ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۶۸۴۴۴
مسکو و مینسک در ماه های گذشته قراردادی را برای میزبانی از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی روسیه در بلاروس امضا کردند. اقدامی که از سوی غرب هشداری جدی محسوب می شود.
به گزارش خبرآنلاین جان کربی، سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا روز جمعه گفت که واشنگتن هیچ نشانه‌ای مبنی بر آماده شدن روسیه برای استفاده از سلاح هسته‌ای در اوکراین نمی‌بیند، اما آماده‌سازی بلاروس برای میزبانی از زرادخانه اتمی متحد خود را زیر نظر خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مسکو و مینسک در ماه های گذشته قراردادی را برای میزبانی از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی روسیه در بلاروس امضا کردند. اقدامی که از سوی غرب هشداری جدی محسوب می شود. سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی به سلاح‌های با بازده کمتری اطلاق می‌شود که برای استفاده در میدان نبرد طراحی شده‌اند، برخلاف سلاح‌های استراتژیک که قادرند کل شهرها را از بین ببرند. وقتی صحبت از سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی به میان می‌آید، روسیه از نظر عددی برتری زیادی نسبت به ایالات متحده و اتحاد نظامی ناتو دارد. ایالات متحده معتقد است روسیه حدود ۲۰۰۰ کلاهک تاکتیکی از این دست دارد که شامل بمب های قابل حمل با هواپیما، کلاهک های موشک های کوتاه برد و گلوله های توپخانه می شود این در حالی است که ایالات متحده حدود ۲۰۰ سلاح هسته ای تاکتیکی دارد که نیمی از آنها در پایگاه هایی در اروپا هستند.
گفتنی است پوتین جمعه گذشته در مورد استقرار سلاح های هسته ای خود در بلاروس به لوکاشنکو گفت: همه چیز طبق برنامه پیش می رود و تا پایان هفته اول ژوئیه آماده سازی امکانات تکمیل خواهد شد و ما بلافاصله اقدامات مربوطه را آغاز خواهیم کرد. پوتین در دیدار با رئیس‌جمهور بلاروس، گفت که کار بر روی ساخت تاسیسات تسلیحات هسته‌ای تا ۷ تا ۸ ژوئیه به پایان می‌رسد و پس از آن به سرعت به قلمرو همسایه و متحد روسیه منتقل می‌شود.
اگر پوتین به برنامه های خود عمل کند، این اولین استقرار سلاح های هسته ای تاکتیکی روسیه در خارج از خاک این کشور از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ خواهد بود. حدود دو سوم زرادخانه موشک‌های هسته‌ای میان‌برد روسیه در طول جنگ سرد در بلاروس نگهداری می‌شد. پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، تسلیحات هسته ای شوروی مستقر در بلاروس، اوکراین و قزاقستان در توافقی با میانجیگری ایالات متحده به روسیه منتقل شد.
واکنش ها
این تنها آمریکا نیست که نسبت به استقرار سلاح های هسته ای تاکتیکی در بلاروس بدبین و در مورد آن نگران است. جوزپ بورل، نماینده عالی سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا، بلاروس را به دلیل تشدید غیرمسئولانه تهدید علیه امنیت اروپا به تحریم های بیشتر تهدید کرد. او گفت: رژیم بلاروس شریک جرم اقدامات غیرقانونی و جنگ تجاوزکارانه روسیه شده است. ورشو همچنین معتقد است که استقرار چنین تسلیحاتی تنش‌های مرتبط با تجاوز روسیه به اوکراین را افزایش می‌دهد و گام دیگری در جهت کشاندن بلاروس به چرخ دنده‌های ماشین نظامی روسیه است. وزارت خارجه اوکراین هم این تصمیم را گام تحریک آمیز دیگری خواند و خواستار اقدام شورای امنیت سازمان ملل در این مورد شد، همچنین از بلاروس ها خواست تا از چنین اقداماتی جلوگیری کنند.
این مساله با واکنش های منتقدان داخلی دولت بلاروس هم همراه بوده است. سیخانوسکایا، رهبر مخالفان تبعیدی بلاروس در این مورد از جامعه جهانی خواست تا از روسیه بخواهد که این گونه تهدیدات علیه صلح و امنیت بین المللی را متوقف کند و تحریم های سختی را علیه رژیم های لوکاشنکو و پوتین اعمال کند. وی همچنین از جامعه جهانی خواست تا خواستار خروج فوری ارتش روسیه از بلاروس و توقف مشارکت بلاروس در تجاوز روسیه به اوکراین شوند.
سیخانوسکایا گفت: «پوتین و لوکاشنکو در حال برنامه ریزی برای استقرار سلاح هسته ای در بلاروس بلافاصله قبل از نشست سران ناتو در ویلنیوس در ماه ژوئیه هستند. این یک باج‌گیری بی‌ادبانه است، تلاشی برای وادار کردن اروپا به عقب‌نشینی، اما ما نمی‌توانیم به دیکتاتورها اجازه دهیم از مجازات باج‌خواهی هسته‌ای طفره بروند». وی افزود: «ما باید هر کاری انجام دهیم تا از برنامه پوتین برای استقرار تسلیحات هسته‌ای در بلاروس جلوگیری کنیم، زیرا این امر کنترل روسیه بر بلاروس را برای سال‌های آینده تضمین می‌کند. این امر امنیت اوکراین و کل اروپا را بیشتر به خطر می اندازد.»
پاسخ روسیه به منتقدان
البته که دولت روسیه هم در برابر این انتقادات سکوت نکرده است. سفارت روسیه در ایالات متحده در بیانیه‌ای اعلام کرد: «این حق حاکمیتی روسیه و بلاروس است که امنیت خود را از طریق ابزارهایی که لازم می‌دانند تضمین کنند. اقداماتی که ما انجام می‌دهیم کاملاً با تعهدات حقوقی بین المللی ما مطابقت دارد». این سفارتخانه می‌افزاید: «ایالات متحده چندین دهه است که زرادخانه بزرگی از تسلیحات هسته‌ای خود را در اروپا حفظ کرده است. واشنگتن همراه با متحدان خود در ناتو عضو قراردادهای اشتراک هسته‌ای است و برای سناریوهای استفاده از سلاح‌های هسته‌ای علیه کشور ما تمرین می‌کنند».
ولادیمیر پوتین هم در این باره گفته است که نباید روسیه را ملامت کرد زیرا این همان کاری است که آمریکا هم انجام داده و تسلیحات هسته‌ای آمریکایی در بلژیک، آلمان، ایتالیا، هلند و ترکیه وجود دارد. در سال ۱۹۵۴، ایالات متحده برای نخستین بار اقدام به استقرار تسلیحات هسته‌ای خود در بریتانیا با هدف مقابله تهدیدات اتحاد شوروی کرد. فدراسیون دانشمندان آمریکا اعلام کرده است که اینک ۱۰۰ بمب هسته‌ای تاکتیکی بی۶۱ ایالات متحده در ایتالیا، آلمان، ترکیه، بلژیک و هلند مستقر هستند.
این رویارویی که از نتایج ناتوانی طرفین از دستیابی به مصالحه در اوکراین است، نه تنها می تواند به وخیم تر شدن وضعیت امنیتی اروپا منتهی شود بلکه در نتیجه خود، رسیدن به آتش بس در اوکراین را نیز دشوارتر می کند و نوعاً صحنه رویارویی را به فراتر از مرزهای اوکراین می کشاند. به نظر می رسد، مسکو و واشنگتن تصمیم دارند که مبارزه خود را به قلمرو پرستیژ در اروپا گسترش دهند. چنین اقدامی تنها می تواند یک قربانی اصلی به نام اروپا داشته باشد که در سال های آینده محروم از امنیتی خواهدشد که بعد از فروپاشی اتحاد شوروی به یمن مناسبات تحت کنترل خود با فدراسیون روسیه داشت.
منبع: فرارو
کلیدواژه: پوتین لوکاشنکو بلاروس قیمت طلا و ارز قیمت موبایل سلاح های هسته ای تاکتیکی سلاح های هسته ای تسلیحات هسته ای ایالات متحده استقرار سلاح هسته ای خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۶۸۴۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا ایران هسته ای برای منطقه و جهان امنیت‌زا است؟
علیرضا سلطانی؛ اعتماد
در روزهای اخیر به دنبال تشدید چالش‌های سیاسی و امنیتی میان ایران و اسراییل (حمله اسراییل به كنسولگری ایران در سوریه و متعاقب آن حمله موشكی و پهپادی ایران به اسراییل)، بار دیگر زمزمه‌ها پیرامون دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای (زمان یا ضرورت آن) در محافل سیاسی و رسانه‌ای داخلی و خارجی افزایش یافته است.
تامل در اظهارنظرها و دیدگاه‌های مطرح شده نشان می‌دهد كه مخالفت‌ها و مقاومت‌ها در برابر ضرورت دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته در داخل و خارج ایران كمتر و كمرنگ‌تر شده است.
بسیاری از افرادی كه تا پیش از این به لحاظ مسائل امنیتی و نظامی، دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای را برای صلح و امنیت منطقه‌ای و جهانی خطرناك تلقی می‌كردند با اولین درگیری مستقیم ایران و اسراییل بر مبنای سلاح‌های متعارف (موشك و پهپاد) و تسهیل شرایط برای مواجهه بزرگ‌تر و مخرب‌تر برای منطقه، به این درك و صرافت افتاده‌اند كه یكی از مهم‌ترین عوامل جلوگیری از درگیر شدن ایران و اسراییل، ایجاد توازن قدرت میان این دو كشور در سطح منطقه‌ای است.
این توازن با توجه به بهره‌مندی یكی از طرفین یعنی اسراییل به سلاح هسته‌ای، تنها بر محور سلاح هسته‌ای شكل می‌گیرد و از این منظر ضروری است ایران مانند اسراییل هر چه سریع‌تر و فوری‌تر به سلاح هسته‌ای دست یابد تا منطقه شاهد ثبات و امنیت پایدار باشد.
این دیدگاه شاید از منظر نظریه توازن قدرت و نظریه‌های امنیتی نسل سوم و چهارم، چندان بیراه نباشد. به هر حال با توجه به شكسته شدن تابوی درگیری نظامی ایران و اسراییل در پی تحولات و تحركات نظامی اخیر دو طرف نسبت به یكدیگر، امكان درگیری نظامی گسترده با گستره منطقه‌ای و حتی بین‌المللی بسیار افزایش یافته است.
این شرایط خطرناك چه بسا بسیاری از تحلیلگران و حتی سیاستمداران جز طرفداران اسراییل را نسبت به ضرورت دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای مجاب كرده است .
با لحاظ شرایط اخیر منطقه‌ای می‌توان انتظار داشت روند تحولات سیاسی منطقه‌ای و بین‌المللی در قبال پرونده هسته‌ای ایران دچار تغییرات جدی شود .
غرب به رهبری ایالات متحده امریكا در طول 20 سال گذشته نتوانسته روند توسعه تدریجی توانمندی هسته‌ای ایران را با استفاده از روش‌های غیرنظامی مانند تحریم‌های اقتصادی متوقف سازد. فناوری و توانمندی هسته‌ای ایران با وجود هزینه‌های سنگین اقتصادی و توسعه‌ای آن به مرحله‌ای از ثبات علمی و فنی رسیده است به گونه‌ای كه می‌توان این توانمندی را بومی شده تلقی كرد.
از طرف دیگر با وجود نگرانی شدید غرب نسبت به روند رو به رشد توانمندی هسته‌ای ایران و امكان دستیابی این كشور به سلاح هسته‌ای و در عین حال متعهد شدن نسبت به جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، در حال حاضر امكان یا توانی برای عمل به این تعهد نداشته و ندارد.
تنها امید و ابزار برای این مهم، فشارهای اقتصادی بوده است كه با وجود ضربات سهمگین این تحریم‌ها بر اقتصاد ایران و معیشت شهروندان و رویارویی نظام سیاسی این كشور با برخی چالش‌ها، نتوانسته بر اراده حاكمیت ایران بر ادامه این راه تاثیری بگذارد.
بنابراین اقدام نظامی به‌رغم اشاره‌های مستقیم و غیرمستقیم امریكا و غرب برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، به دلیل عدم آمادگی لازم این كشورها از یك سو و احساس خطر نسبت به پیامدهای شدید اقدام نظامی و گسترش آن به سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی برای یك دوره میان‌مدت دور از انتظار است.
در این شرایط اگر ایران به آستانه دستیابی به فناوری تولید سلاح هسته‌ای رسیده باشد و این مهم برای امریكا و متحدین غربی آن مسجل باشد، تنها واكنش آنها می‌تواند پذیرش واقعیت موجود و به رسمیت شناختن عضویت ایران در باشگاه دارندگان فناوری و توانمندی تولید سلاح هسته‌ای باشد . شرایطی كه دور از دسترس نیست.
این وضعیت برای كشورهای منطقه جز اسراییل به شكل دیگری قابل تحلیل است .
ایران هسته‌ای به‌طور عام و ایران دارای سلاح هسته‌ای به‌طور خاص همواره دغدغه و نگرانی بزرگی برای كشورهای منطقه به خصوص كشورهای حوزه خلیج‌فارس بوده و در این راستا كشورهای مزبور به ویژه در دو دهه گذشته تمام تلاش خود را هماهنگ با غرب برای جلوگیری از رشد قدرت هسته‌ای ایران به كار گرفته‌اند، اما نگرانی از درگیری ایران و اسراییل در جنگی متعارف كه ظرفیت منطقه‌ای شدن بسیار بالایی دارد، می‌تواند ذهنیت این كشورها به رهبری عربستان سعودی را به سمت ضرورت ایجاد توازن قدرت منطقه‌ای از نوع هسته‌ای میان ایران و اسراییل تغییر دهد .
از سوی دیگر رهبران قدرت‌طلب در كشورهایی مانند عربستان، تركیه و مصر بالطبع دنبال بهانه‌ای برای مسلح شدن به سلاح هسته‌ای برای تضمین قدرت و بقای خود هستند.
در این میان شاید عربستان و شخص بن سلمان كه پرچم مخالفت با ایران هسته‌ای را سال‌هاست برافراشته و روحیه ماجراجویی بالایی برای ورود به عرصه‌های جدید قدرت دارد، با بهره‌گیری از بهانه ایران دارای سلاح هسته‌ای و با استفاده از دلارهای نفتی و حمایت‌های غرب و امریكا، گام در مسیر هسته‌ای شدن و دراختیار داشتن سلاح هسته‌ای گذاشته و با هزینه‌ای پایین و زمانی كوتاه به نسبت ایران، به این مهم دست خواهد یافت .
مساله‌ای كه بارها رهبران عربستان سعودی در سال‌های اخیر به آن اشاره كرده و چه بسا برای تحقق آن به لحاظ مشاهده پیشرفت هسته‌ای ایران، گام‌های عملی به صورت مخفیانه برداشته‌اند. بنابراین می‌توان گفت به لحاظ منطقه‌ای هم تابوی دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای به نسبت گذشته تا حدود زیادی شكسته شده و این كشورها علاوه بر آمادگی برای پذیرش این واقعیت در آینده نزدیك و پی بردن به دستاوردهای سیاسی و امنیتی منطقه‌ای آن (توازن قدرت منطقه‌ای) درصدد كنار آمدن با آن و مهم‌تر بهره‌گیری هوشمندانه از آن در جهت منافع سیاسی و نظامی خود برخواهند آمد .
این دیدگاه كه خاورمیانه به دلیل عقب‌ماندگی‌های سیاسی و اجتماعی و همچنین فعال بودن كانون‌های رادیكالیسم و بنیادگرایی از نوع دولتی و فرقه‌ای و بالا بدون شدت تنش‌های ایدئولوژیك درون منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، فاقد ظرفیت‌های فكری، سیاسی و امنیتی برای در اختیار داشتن فناوری‌های مربوطه و خصوصا سلاح هسته‌ای بوده و نباید وارد رقابت هسته‌ای از نوع نظامی شود نیز قابل مناقشه است.
بر اساس این دیدگاه، خاورمیانه هسته‌ای، موجبات ناامنی و نابودی جهانی را فراهم می‌سازد. تجربه تاریخی ثابت كرده از زمان دستیابی قدرت‌های بزرگ به سلاح هسته‌ای، رویارویی نظامی مستقیم میان این كشورها از بین رفته و این كشورها خصوصا امریكا و شوروی در دوران جنگ سرد با استفاده از دیپلماسی سعی در عدم مواجهه نظامی داشتند .
این مهم در مورد جنوب آسیا و دستیابی هند و پاكستان به فناوری تولید سلاح‌های هسته‌ای در دهه 1990 مصداق دارد. از زمان دستیابی این دو كشور به سلاح هسته‌ای، مناقشات دو كشور بسیار محدود شده و جنوب آسیا امنیت بیشتر را تجربه می‌كند.
در اختیار داشتن فناوری سلاح هسته‌ای، منطق، قاعده بازی و سازوكارهای مدیریتی و امنیتی خاص خود را دارد.
از زمان دستیابی بشر به سلاح هسته‌ای، جهان امن‌تر نسبت به گذشته بوده است، چراكه دولت‌ها به این صرافت و عقلانیت رسیده‌اند كه با وجود در اختیار داشتن سلاح هسته‌ای، اما امكان استفاده از آن برای تامین امنیت، نزدیك به صفر است، چراكه سلاح هسته‌ای صرفا برای داشتن و نه برای استفاده است.
این شرایط در مورد خاورمیانه نیز مصداق دارد. سلاح هسته‌ای، تندروترین و رادیكال‌ترین دولت‌ها را نیز رام می‌كند. برخلاف تصور رایج، بهره‌مندی قدرت‌های منطقه‌ای خاورمیانه از سلاح هسته‌ای، امنیت منطقه و جهان را بیشتر تامین می‌كند.
این مهم، زمینه ارتقای سطح امنیت و ثبات در منطقه، افزایش حساسیت‌های امنیتی منطقه‌ای، فروكش كردن سطح چالش‌های سیاسی و ایدئولوژیك بین كشورها، تضعیف كانون‌های اجتماعی و فرقه‌ای بنیادگرایی و رادیكالیسم در سطح منطقه و در مقابل ایجاد زمینه‌های ثبات، امنیت و توسعه خواهد شد. خاورمیانه هسته‌ای، نه تنها تهدیدی برای امنیت جهانی نخواهد بود، بلكه به تقویت امنیت و ثبات منطقه و جهان كمك كرده، عقب‌ماندگی سیاسی، اقتصادی و امنیتی خاورمیانه از روندهای جهانی را جبران كرده و زمینه و گذار آن به دوران جدیدی از ثبات و امنیت را فراهم می‌سازد.
انتظار برای خاورمیانه هسته‌ای با توانمندی نظامی چندان طولانی نیست و دیری نخواهد پاییدکه جهان به این درك خواهد رسید خاورمیانه هسته‌ای برای امنیت پایدار جهانی ضروری و فوری است و ایران در این زمینه پیشرو خواهد بود.
کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: طرح مخفی اسرائیل برای ایران و خاورمیانه «اسحاق بریک» ژنرال ارشد ارتش اسرائیل : ما نه تنها حماس را حتی از نظر نظامی نمی‌توانیم نابود کنیم بلکه توانایی خود را در برابر ایران هسته‌ای نیز از دست داده‌ایم (فیلم) بلومبرگ: ایران هسته ای خطر جدی تری از جنگ غزه است
دستگیری ۴ متهم اصلی پرونده مفقودی یسنا کودک کلاله‌ای